Buitenpost heeft een lang verleden met molens. Van het midden van de zeventiende eeuw tot halverwege de twintigste had ze een korenmolen, ongeveer op de kruising Molenstraat en De Schepperstraat nu. Lang stond aan de Buitenpostervaart een houtzaagmolen. Deze werd in 1928 gesloopt. In Het West was ooit een roggemolen en in het Oost tot 1938 een watermolen. Molens hoorden bij het dorp.
Toen de korenmolen na de oorlog werd gesloopt leek het er op dat ons dorp molenloos zou worden. Veel Buitenposters en Plaatselijk Belang was dit een doorn in het oog. De gemeente werd gevraagd hierin te voorzien. In 1956 kon de hand worden gelegd op een vervanger. De achtkantige molen was tot 1952 in de provincie Groningen als gemaal in bedrijf geweest, afgebroken en in opslag gekomen. Na de aankoop kreeg ze een plek toegewezen bij de ijsbaan in het West. Na de plaatsing in 1957 volgde een restauratie. Vanwege de gelijkenis met een monnik kreeg de wentelwiek de friese bijnaam ‘de mûnts’. Het is een Rijksmonument en niet minder belangrijk als mooie binnenkomer aan de westelijke ingang van het dorp.