Weg met wrakke steun
Aandacht maakt alles mooier’ is de oersterke reclameslogan van Ikea. Of het bedrijf met zijn producten slaagt in die uitgedragen boodschap laat ik aan uw eigen oordeel over, maar ik denk dat het uitgangspunt op zichzelf door iedereen onderschreven wordt. Aan aandacht gaat opmerkzaamheid vooraf. Daar gaat deze aflevering over.
Ik val meteen met de deur in huis. Wat is het jammer dat tuiniers en professionele groenwerkers vaak geen oog hebben voor steunpalen bij bomen. Zeker, als men een boom plant, worden daar in de regel een tot drie steunpalen bij geplaatst. Ná die aanplant echter kijken de meesten er nooit weer naar om. Na twee, hooguit drie jaar hebben die palen elke functie verloren en de banden die om de stam zitten kunnen de boom na verloop van tijd schadelijk afknellen. Maar weggehaald wordt de steunconstructie heel vaak niet. Het is geen gezicht, en toch lijkt niemand het op te merken. Nu u erop geattendeerd bent, gaat u misschien om bewijzen zoeken in het dorp. Nou u gaat ze vinden, tientallen!
In natuurlijke staat ontwikkelen bomen net zoveel massa onder als boven de grond. Een ondergrondse stam ontbreekt vrijwel, maar verder vertakt de boom zich in zijn wortels vergelijkbaar met de kroon. De vertakkingen gaan alleen veel verder door en loopt uit op bij elkaar genomen vele kilometers lengte aan haarwortels. Dat wortelstelsel verankert de boom stevig in de grond. Als een boom na jaren op de kwekerij geoogst wordt, kan dat hele wortelstelsel natuurlijk niet mee uitgegraven worden. Dat wordt gereduceerd tot een stevige kluit. Als de boom elders weer in de grond gezet wordt, moet de boom daarbij uiteraard gesteund worden. Op de technische details en de verschillende mogelijkheden ga ik hier niet in. De meest toegepaste techniek is: twee palen en twee steunbanden. Tot zover niks aan de hand. Behalve bij grote droogte is zo’n boom niet al te afhankelijk van nazorg. Gelukkig maar, want bij afhankelijkheid van menselijke nazorg zou het voor de boom waarschijnlijk vaak slecht aflopen. De boom evenwel herstelt in hoog tempo de opgelopen uitgraafschade en bouwt in pakweg twee jaar zijn wortelstelsel weer uit. Uitzonderingen daargelaten kunnen de meeste aangeplante bomen na drie jaar helemaal zelfstandig staan. Dus zou je zeggen: weg met de steunpalen en vrij zicht op de boom, die toch bedoeld is als een sieraad voor laan, park of tuin.
Op de foto boven en links ziet u een door de gemeente geplaatste Berk aan de Zegge, op de foto rechts een eveneens gemeentelijke Linde aan de Kuipersweg. Ik twijfel niet aan uw gezonde verstand, dus uitleg lijkt me overbodig. Hier zijn expres twee gemeentebomen afgebeeld, want met foto’s van bomen in privétuinen begeef ik me natuurlijk op heikel terrein. Maar daar zijn niet minder voorbeelden te vinden.
Wel groenwerkers en tuiniers, nu het opgemerkt is, wordt het tijd voor aandacht. Want aandacht maakt alles mooier!